Zebrane we “Wspomnieniach podniebienia” teksty przenoszą nas do Japonii pierwszej połowy XX wieku. Dzięki autorom i autorce poznamy realia panujące w Kraju Kwitnącej Wiśni tamtego okresu. Pochylimy się nad różnicami w gustach Japończyków i Europejczyków. Zetkniemy z ciekawymi wnioskami z podróży po świecie i degustacji lokalnych kuchni. Zasmakujemy w daniach, których próżno szukać na polskich stołach.

Ten zbiór zaprasza czytelnika do udziału w fascynującej podróży w czasie i przestrzeni, pełnej ciekawostek i egzotycznych smaków.

“Wygląda na to, że apetyt Japończyków i ludzi z Zachodu oraz kojarzące się z nim kolory różnią się od siebie, jak głęboki błękit morza od żywej zieleni.”

– fragment eseju “Kraina mlekiem i miodem płynąca”, Shintarō Ryū

„Bajki i baśnie koreańskie” to nie tylko zbiór opowieści, ale także okno na kulturę i historię Korei.

Daj się zaprosić w magiczną podróż przez koreański folklor. Zanurz się w tajemniczym świecie pełnym magii, smoków, duchów i innych niesamowitych istot. Poznaj opowieści, które prezentują historię Półwyspu Koreańskiego w zupełnie nowym, baśniowym świetle.

Czy jesteś gotowy na tę fascynującą podróż?

Niezwykle współczesna i refleksyjna opowieść o dojrzewaniu, relacjach rodzinnych i poszukiwaniu własnej tożsamości.

Lydia, młoda wampirzyca, stoi na progu dorosłości. Musi samotnie stawić czoła światu i nauczyć się pozyskiwać pożywienie, próbując wyrwać się z mentalnych okowów, które przez całe dotychczasowe życie nakładała jej matka. Gdy Lydia rozpoczyna praktyki w galerii sztuki, zanurza się w świat zarówno fascynujący, jak i zupełnie jej obcy.

„Dziennik mojego głodu” śledzi wewnętrzne konflikty głównej bohaterki, szukając odpowiedzi na pytania dotyczące tożsamości i wpływu wywieranego na nią przez pochodzenie, relacje rodzinne oraz sztukę. Powieść zaintryguje każdego, kto szuka historii o sile, niezależności i odkrywaniu własnej tożsamości w świecie pełnym wyzwań.

Jakie historie opowiedziałyby nam zwierzęta, gdyby potrafiły mówić?

„Czym nakarmiliśmy mantykorę” to zbiór dziewięciu poruszających, inspirowanych prawdziwymi wydarzeniami, historii zwierząt. Talia Lakshmi Kolluri oddaje głos istotom, których problemy okazują się znacznie bliższe ludzkim, niż moglibyśmy się spodziewać.

Akcja opowiadań zabiera czytelnika między innymi w duszne okolice Zatoki Bengalskiej i mroźne okolice kręgu polarnego, pozwala doświadczyć mroków głębin oceanu i prażącego słońca Azji Środkowej. Snując opowieści o najróżniejszych stworzeniach – od gołębicy, poprzez osiołka, tygrysicę czy niedźwiedzia, aż po wieloryba – Talia Lakshmi Kolluri prezentuje ich radości i obawy, a tym samym skłania do refleksji nad tym, jak wielki wpływ na ich życie mają ludzie.

Japonia, rok 1928. Pracę w wiejskiej szkółce rozpoczyna młoda nauczycielka, Hisako Ōishi. Choć spotyka się z chłodnym przyjęciem lokalnej społeczności, dzieci szybko zaczynają darzyć ją sympatią. Nawet gdy odchodzi z posady, nie traci kontaktu ze swoimi uczniami.

Lata mijają, jej podopieczni dorastają, a sytuacja społeczna w Japonii znacząco się zmienia. Jak potoczyły się losy dwanaściorga dzieci, które wiosną 1928 roku rozpoczęły naukę pod skrzydłami panny Ōishi?

„Dwadzieścioro czworo oczu” to opowieść o japońskiej wsi, dorastaniu w nękanym klasowymi nierównościami kraju i wchodzeniu w dorosłość w trakcie drugiej wojny światowej.

Niska samoocena, popadanie w skrajności, nieumiejętność budowania zdrowych relacji – to tylko niektóre kwestie, jakie zostały podjęte w tej książce.

Spisane przez Sehee Baek doświadczenia z jej własnej terapii ukazują niełatwą drogę wgłąb siebie i naukę akceptacji własnych niedoskonałości. Autorka nie kryje dręczących ją obaw i emocji, przedstawia swoje przemyślenia szczerze i bez zbędnej przesady. Zapis sesji w formie dialogu między psychiatrą a narratorką przedstawiającą się jako „ja” pozwala utożsamić się z Sehee i szukać rozwiązań współdzielonych problemów.

„Nie mam ochoty żyć, ale za bardzo lubię tteokbokki” to pozycja, która wzrusza, niekiedy bawi, a z pewnością ujmuje i długo nie pozwala o sobie zapomnieć.

Rozrywkowa dzielnica Tokio, lata 80. XX wieku. Sfrustrowany, niepotrafiący się odnaleźć w życiu Yama trafia do knajpy z zamiarem utopienia smutków w alkoholu. Przypadkowo znaleziony lokal oraz jego stali bywalcy na zawsze odmienią jego życie.

Co ukrywa cicha barmanka pracująca w knajpie? Jaką rolę w jego życiu odegrają koty odwiedzające lokal? Czy Yamie uda się spełnić marzenie o karierze scenarzysty mimo piętrzących się przeciwności?

Zanurz się w tętniące życiem, rozświetlone neonami Shinjuku i odkryj jego tajemnice.

Jak ważne są obietnice?

Podczas wykopalisk odnaleziony zostaje wisior w kształcie strzały z dedykacją nawiązujących do nieistniejących w kronikach krain Dienan oraz Kuang. Archeolog Qihe, próbując zgłębić tajemnice artefaktu, sięga po źródła, których żaden naukowiec nie wziąłby pod uwagę.

Młody Zhenqi, syn cesarza Ma, zostaje wysłany do królestwa Dienan celem odprawienia rytualnego obrzędu i zapewnienia dobrobytu tamtejszej społeczności. Choć pomiędzy nim a władczynią krainy nawiązuje się nić przyjaźni, oddany swojemu zadaniu chłopiec pozostaje skupiony na swoim zadaniu. Z jakiegoś powodu nie chce też otworzyć oczu.

Trzynastoletni Majiu udaje się wraz z bliskimi na Żółtą Równinę, by wziąć udział w Święcie Łuku i Wina. W trakcie rozgrywanych tam zawodów strzeleckich poznaje uroczą dziewczynę, której składa pewną obietnicę. Ma zamiar dotrzymać jej za wszelką cenę.

Losy tych bohaterów splatają się w najmniej oczekiwany sposób, trzymając czytelnika w napięciu do ostatnich stron.

Czy fikcja może skrywać prawdziwą historię?

„Spełniona obietnica” to debiutancka powieść Tetsujiego Takaoki, za którą w 2019 roku otrzymał Japan Fantasy Novel Award.

Jedna z najważniejszych powieści ruchu #MeToo w Tajwanie. Poruszająca historia wykorzystanej seksualnie uczennicy dogłębnie, niekiedy boleśnie, rozważa wpływ traumy na psychikę i obrazuje patologie istniejące w tym regionie.

Trzynastoletnia Fang Si-chi pochodzi z zamożnej rodziny, świetnie się uczy i spędza całe dnie z najlepszą przyjaciółką. Jej błyskotliwy umysł przyciąga uwagę pana Li – powszechnie poważanego nauczyciela literatury. Za propozycją prywatnych korepetycji kryją się potworne intencje, których nie jest świadoma dziewczynka ani jej bliscy. Przemoc i uprzedmiotowienie kobiet wydają się wszechobecne – na kartach powieści ujawniają się w sposobie myślenia bohaterów, systemie edukacji, a także w małżeństwie.

Pisana strumieniem świadomości powieść odbiła się szerokim echem i miała realny wpływ społeczny, doprowadzając do zaostrzenia kontroli nad prywatnymi korepetytorami. Wpłynęła na to również biografia Autorki, która otwarcie mówiła o swoich zmaganiach z depresją i próbach samobójczych. Powieść została odebrana jako częściowo autobiograficzny zapis jej własnej traumy.